NA KOZARI ZVONO ZVONI,
STARA MAJKA SUZE RONI.
KOZARA JE PUNA RANA,
JOŠ OD STRAŠNIH RATNIH DANA.
ZA GENOCID NAD SRBIMA,
TUŽNA OSTA OTADŽBINA.
JASENOVAC I KOZARA,
PAMTIĆE SE GODINAMA.
ISPOD SVODA NEBA PLAVA,
ZA UTEHU OSTA SLAVA.
NESTALO JE BEZBROJ SNOVA,
MALE DECE K'O PUPOVA.
ŠTO SE BROJE HILJADAMA,
ČINJENICA TUŽNA S NAMA.
JOŠ GRADIŠKA STOJI STARA,
UMIVA JE REKA SAVA.
ČINJENICE TO SU JAKE,
DOK UMIRU STARE MAJKE.
SAVA ČUVA USPOMENE,
DOK PRIRODA TUŽNO VENE.
KRVAVE SU TE ZIDINE,
POD MESECOM SA VISINE.
IZ TAME SE SUNCE RODI,
ŽIVOT TEČE U SLOBODI.
ISPOD SVODA NEBA PLAVA,
JOŠ PROTIČE REKA SAVA.
Pesnik – Saša Gajić